Kelebek Kozası

Kelebekler, doğanın en güzel süslerinden biri. Hem kanatları hem de renkleri ve desenleriyle hepimizin sevgisini kazanan bu küçük canlıların kelebek oluncaya kadar uzanan yolculukları da oldukça ilginç. Küçük bir yumurtanın önce tırtıl larvasına daha sonra da tırtılın örerek kendini hapsettiği bir kelebek koza sına ve kozanın içinden ışıl ışıl renk renk bir kelebeğin doğuşu doğada eşine az rastlanır türden.

Kelebek yumurtalarından çıkan larva tırtıllar adeta minik bir öğütücü gibi bırakıldıkları yaprakların ve ağaç dallarının üzerinde durmadan, asla doymadan ihtiyaç duydukları enerjiyi depolar. Diğer tüm canlıların boyları beslenmeleriyle orantılı olarak uzar. Ancak bu küçük tırtıllar beslendikçe boyları uzamaz ve şişmeye başlar. Bunun sonucunda, tırtıl olarak bir kelebeğe dönüşebilmek için enerji depoladıkça şişen vücutları, koza örünceye kadar 4 ya da 5 kez kabuk değiştirirler.

Dönüşümlerini başlatabilmek için yeterli enerjiyi topladıklarında ağızlarındaki ipek bezelerinden salgılamalar başlar. Salgıları sabit bir noktaya tutturan tırtıllar, kendilerini hapsedecekleri kozayı da örmeye başlarlar. Kimi zaman 1000, kimi zaman 1500 metreye ulaşan ipek salgıları ile yavaş yavaş dönerek kendilerini hapsettikleri kozalarını örerler. Kozanın örülmesi işlemi bittiği andan itibaren depoladıkları besinleri kullanarak bazen haftalar bazen de aylarca bu kozada hapsolacaklar ve dönüşümlerinin gerçekleşmesini bekleyeceklerdir.

Metrelerce uzayan ipek salgılarla etrafları tamamen sarılı olan tırtıllar için bu koza oldukça korunaklı bir yerdir. Tırtıl baş aşağı asıldığı yerde tırtıl derisinden kurtulur ve krizalit adı verilen bir hale geçer.

Krizalit haftalarca belki de aylarca uykuda kalacak ve değişimi bekleyecektir. Taki zamanı gelinceye kadar. Zamanı gelince krizalit içinden yetişkin bir kelebek olarak kozayı yırtacak ve içinden hem görünümü hem de canlı renkli kanatlarıyla çok farklı bir canlı, kelebek çıkacaktır.