16. yüzyılda ünlü filozof ve matematikçi Rene Descartes hayvanları, “Düşünce ve istekleri olmayan kan dolu makinalar” diye tanımlamıştı. O zamandan beri hayvan davranış bilimciler, bizim kürklü dostlarımızın zengin duygusal dünyalarını keşfetmek için çalışıyorlar.
Aldatılan kuşların gösterdikleri öfkeden fillerin cenaze ritüellerine kadar birçok hayvan davranışı biz insanoğlunun davranışıyla benzerdir ve Rene Descartes’in dediğinin büyük bir yanlış olduğu yapılan çalışmalarla gösterilmiştir.
Fillerin “Ölü” Ritüelleri
Filler herhangi bir yakınları öldüğünde ölen filin vücudunu yapraklar ve çimler ile kapatarak ölen fili gömerler. Ayrıca fillerde insanlar gibi sevdiklerini kaybettiklerinde mezar ziyareti yaparak ölü filin kemiklerini ziyaret ederler.
Farelerdeki Empati
Fareler görünüşte pis yaratıklardır fakat farelerin birbirlerine karşı empati yetenekleri vardır. Sadece insanlara özgü olduğu düşünülen empati farelerde de görülmektedir. Yapılan çalışmada sirke içirilen deney farelerinin midelerinde yanma hissi oluşturuldu. Fare yaklaşık 30 dakika boyunca acı çekti ve acı çektiğini kafesteki eşine de gösterdi. Acı çeken farenin eşi ise eşinin çektiği acıyı hissettiğini göstermek için değişik hareketler yaptı. Burada şunu belirtmek gerekiyor; farelerin empati davranışını sadece yakınlarına karşı yaptıkları tespit edildi. Araştırmada birbirlerine yabancı farelerde aynı empati gözlemlenmedi.
Kuşlarda Kıskanır
Sadece insanlar kıskanmazlar. Yapılan bir deneyde, aynı kafeste kalan iki kuşlardan erkek olanını kafesten alıp dişi kuşun yanına başka bir erkek kuş koydular. Erkek kuş geri geldiğinde bağırmaya ve değişik hareketler sergilemeye başladı. Daha sonra erkek kuşa saldırdı.
İyilik Sever Yunuslar
Yunuslar rutin türler değil, birbirlerine ve diğer canlılara iyilik yapmayı sevmektedirler. Birkaç yunus, yüzücülerin yüzdüğü sırada yüzücülere doğru gelen çekiç köpekbalığından yüzücüleri kurtardı. Birkaç cömert yunus ise denizde mahsur kalan balinalara rehber olmuştur.
köpeklerde suçluluk duygusu
Köpeklerde Suçluluk Duygusu
Empati ve şefkat hayvanlarda yaygın olsa da, suçluluk duygusu nadir rastlanan bir davranıştır. 2009 yılında yapılan bir deneyde; köpekler ve sahipleri bir odaya konulmuş ve odadaki masaya yemekler servis edilmiş. İlk kural, köpeklerin masadaki yemekleri yememesiymiş.
Testin ilk aşamasında köpeğin sahibi masada duran yemeği bırakarak odadan çıkmış. Deneyin ikinci aşamasında ise sahibi tarafından masada bırakılan yemek alınmıştır. İlk aşamada köpek yemeği yiyebilir ya da yemeyebilirken ikinci aşalamda yeme şansı ortadan kalkmıştır. Sahipleri odaya geri döndüklerinde, olaydan habersiz olan sahiplere köpeğin yemeği yediği ya da yemediği söylenmiş. Buna göre sahipler köpekleri ödüllendirmişler ya da cezalandırmışlar.
Cezalandırılan iki grupta da suçluluk duygusu gözlemlenmiş. Köpeklerin suçluluk duygusu duymadıkları sadece cezalandırıldıklarında öyle davrandıkları söylenebilir. Ancak üçüncü yapılan bir testte, yemeği yeme şansı bulamayan köpeklerle yemeği yiyen köpekler, sahipleri tarafından ödüllendirildiklerinde, ödüllendirilmelerine rağmen yemeği yiyen köpeklerde suçluluk duygusu görülmüş.
