Daha çocukluk yıllarımızda idi. Mahallemizde, alası olmayan bembeyaz bir Kedimiz vardı. Biz sokağa çıktıkça yanımıza yaklaşır, ayaklarımıza dolaşırdı. Uzun tüyleri biz sevdikçe kabarırdı, kocaman bir buluta benzerdi. Bir gün kardeşimle beraber karar verdik. Bu Kedi‘yi kucaklayıp gizlice eve soktuk. Fakat annemiz Kedi’nin miyavlamalarını duyunca usulca yanımıza yaklaşıp bizi uyardı:
“Getirdiniz ama bakabilecek misiniz?”
Bunun benzeri hatıralarımız hemen hemen hepimizin vardır. Hangi tür olursa olsun hayvan beslemek mesuliyet gerektirir. Onların düzenli bakımlarını yapmak, ev içinde hareketlerini terbiye etmek gereklidir. Biz insanların tabii olduğu kurallar olduğu gibi onları da belirli bir terbiye ye alıştırmak rahatımız için gereklidir.
Evlerimizin bekçisi olan Kedilerimiz insanlık tarihi boyunca içeride ya da dışarıda bizlerle beraber yaşamışlardır.
Farz edelim evimize sevimli mi sevimli bir Kedi aldık. Karşımıza çıkan ilk mesele hayvanımızın tuvalet sorunudur. Bunun için başlangıç olarak içi kumla doldurulmuş bir kap ya da yer ayarlamak zorunluluğumuz. Tabii olarak Kedimiz fıtratına münasip bir şekilde yönlendirilmelidir. Ondan sonra ikinci meselede beslenme ve keyfine uygun bir yatak hazırlamaktır.
Özenli bir beslenme kabı ve sırtına layık yumuşak bir yatak da hazırlandıktan sonra bizlere o munis hayvanımızın güzel oyunlarını, bir köşeye oturup çayımızı yudumlarken seyretmek kalır.
Hele kucağımıza yerleşip de mırıldanması yokmu? İşte keyifin doruk noktası. Tüm bunların yanında keyfe gelen çocuğumuzun! Pardon Kedimize kurban olmamak için koltuğumuzu ve pantolonumuzu korumalıyız.
Hayvan Sitesi
benim kedim daha yeni alındı uyumuyor tuvaletini yapmıyor koltuğun altına girip miyavlıyor