Çirkin, aptal ve bayılma meraklısı, Virginia Opossumu çirkin sevimsiz ve biraz aptal bir yaratıktır. Bu hayvanın tehlike karşısında birdenbide komaya girmek gibi garip bir huyu vardır. Kuyruğunu el gibi kullanan bu hayvan Avustralya bölgesinin dışında yaşayan ender keseli hayvanlardandır.
İnsanların ve hayvanların arasında düşmanı çok olan opossum, pek ender olarak ihtiyarlıktan ölür. Hayatı en çok yedi yıl sürer.
Kuzey bölgelerinde yılda bir kez yavrular ve doğumla birlikte facia da başlar. Zira dişi bir defada yirmi kadar yavru doğurur. Bunların her biri arı kadar miniktir. Yarısı da garip bir sebepten daima ölüme mahkumdur.
Annenin nadiren onüçten fazla meme başı vardır. Bu besin istasyonları genellikle yalnız onbir tanedir. İlk dünyaya gelen yavrular derhal kendilerine bir meme başı bularak oraya yerleşirler. Bunlar bu yerlerine üç hafta süreyle bağlı kalacaklardır. Geç doğanlar ise meme bulamayacakları için ölüme mahkum olurlar.
Hayatta kalan yavrular çabuk gelişirler. Bir hafta içerisinde doğumdaki hallerinin on misline çıkarlar. Annenin kesesine sığmayacak kadar irileşince, onun sırtına tırmanırlar. Burada ayaklarını ve kuyruklarını opossum postunun uzun tüylerine geçirerek iki aylık oluncaya kadar kalırlar. Ondan sonra da başlarının çaresine bakabilecek duruma gelmiş olurlar.
Virginia Opossum’u
Virginia opossumu hem Kuzey, hem de Güney Amerika’da rastlanılan bir hayvandır. Fazla iri bir fareye benzer ve Amerika ormanlarının en ahmak hayvanı olmasıyla ün salmıştır. Gösterdiği en büyük canlılık belirtisi hırlamasıdır. Huysuz ve donuk bir hayvandır.
Gecenin karanlığında soğuk ve nemli ormanlarla bataklıklarda dolaşanlar bazen opossuma rastlarlar. Hayvanın gözleri fenerin ışığında bir an bir çift ateş topu gibi parlar. Opossum ani bir tehlike ile karşılaşınca paniğe kapılır ve esasen kıt olan zekasını tamamen kullanamaz hale gelir. Adeta geçici bir felce uğrayarak komaya girer. Görünüşü tıpkı ölü gibidir.
Opossum’un istekleri son derece basittir. Düşmanlarından gizli rahat edeceği bir yuva bulmayı üreme ve karnını doyurmayı ister. Yenilebilecek her şeye razı olur. Kökler, meyveler, böcekler, küçük memeliler günlük gıdalarıdır. Bu arada kemirici hayvanları da yok ettiğinden çiftçilerin yardımcılarından sayılır. Fakat geceleri bazen samanlıklara girerek yavru kuşlara ve yumurtalara musallat olduğundan çiftçilerin de pek hoş görmediği bir hayvandır.
Bu hayvan en çok Amerikanın güneyinde eti ve kürkü için avlanır. Avustralyanın possum denilen kuskuslarıyla akrabadır.
Yetişkin Virginia Opossum’u hiç de sevimli bir hayvan değildir. Ortalama olarak evcil kedi büyüklüğündedir. Burnundan kuyruğunun ucuna kadar boyu 60 cm civarındadır. İri kara gözleri vardır. Genel kara memelilerinden daha çok dişi vardır. Aşağı yukarı dört kilo kadardır.
Dikkate değer bir kuyruk
Virginia opossumu çok güzel ağaçlara tırmanır ve dalların üzerinde uyur. Gerek ön gerekse arka ayaklarının başparmağı insan baş parmağı gibi şekil almıştır. Uzun ve pullu kuyruğunun ucunun maymunlarınki gibi kavrama kabiliyeti vardır. Opossum bunu bir kucak yaprak taşımak veya bir daldan asılmak için beşinci bir el yerine kullanır.
Akıllara Durgunluk Veren Anne
Amerika Opossumu Batı medeniyetlerinin tanıdığı ilk keseli hayvan olmuştur. 1500 yılında İspanyol kaşif Pinzon tarafından ilk kez görülmüş sonra Kral Ferdinand ve Kraliçe İsabella’nın sarayına götürülünce büyük ilgi uyandırmıştır.
Opossum gibi basit bir hayvanın İspanyolları hayretler içerisinde bırakmasına şaşmamak elde değildir. Bunlar bu yeni tanıdıkları hayvanı tilki yüzlü maymun kuyruklu insan elli yarasa kulaklı korkunç bir canavar olarak tarif etmişlerdir. Dediklerine göre karnının üzerinden sarkan ve annenin yavrularını taşımasına yarayan ikinci bir karnı vardı. “Akıllara durgunluk veren anne” sözü opossumlara İspanyollardan kalmıştır.
Canlı Bir Fosil
1915 yılında Kanada’da tebeşir devrinden kalma külte tabakalarına inen bir kazı esnasında dinazor tipi bir hayvanın iskeletinin yanında bir de opossum kalıntısına rastlanmıştır. Bunun bugünkü opossumun pek az değişime uğramış atası olduğunu tespit eden bilginler hayret içinde kalmışlardır. Tarih öncesi iri ve kudretli hayvanların çoktan soyu tükendiği halde bu küçük memeli hayvan 80 milyon yıl boyunca baskın çıkarak günümüze kadar gelmiştir.
